h

Braziliaans Dagboek Valéria: 5

3 november 2007

Braziliaans Dagboek Valéria: 5

In maart 2007 bracht Valeria Nacif van de Tilburgse SP een werkbezoek aan Brazilië. Zij sprak daar met verschillende milieu-organisaties, vakbonden en politieke partijen. Nu, een half jaar later, gaat ze opnieuw in Barroso de strijd aan met de verbranding van gevaarlijk afval en de gevolgen hiervan voor de gezondheid van de lokale bevolking. Op deze website doet zij verslag van haar bevindingen. Hieronder haar verslag van 3 november

Gelukkig kun je niet zo maar een volksbeweging doden. En zeker niet een NGO die serieus voor het welzijn van alle levende wezens vecht! Dat bleek heel snel nadat ik een paar bezoeken had afgelegd bij belangrijke opiniemakers (formadores de opinião) in onze stad en in de omgeving. Het besef dat verbranding van afval niet goed is voor mens en milieu leeft nog steeds. Iedereen doet er op zijn eigen manier iets aan. Of het is de pater van Barroso die het er nog steeds over heeft in de kerk, of het is iemand die altijd klachten indient over millieudelicten van de fabriek. Zelfs Tweedekamerleden uit onze omgeving praten daarover in Brasilia (de hoofdstad van Brazilië). Het is een kwestie van tijd!

Na mijn eerste slechte indruk ben ik snel gaan reizen en dat heeft vruchten afgeworpen. Ik ben meteen op zoek gegaan naar andere mensen in het stedelijk gebied van Belo Horizonte en het is mij gelukt om verschillende contacten te maken. Een belangrijk bondgenootschap hebben wij gesloten met de Arbeidersvakbond van Pedro Leopoldo. In Pedro Leopoldo staat ook een fabriek van Holcim. Via via hadden zij van ons gehoord. Ze hebben een heel groot onderzoek opgezet samen met de universiteit UFMG (Universidade Federal de Belo Horizonte) over het risico van verbranding van gevaarlijk afval voor de arbeiders in de fabriek. Het resultaat is voor onze juridische zaak bij het Openbaar Ministerie van wezenlijke belang. Het Openbaar Ministerie opent een nieuw proces. Nou, de processen tegen Holcim hoppen zich op! Daardoor kregen wij de Arbeidersvakbond van Barroso achter ons, die eerst altijd bang was om zich te roeren.
In dezelfde omgeving heb ik ook contact gelegd met andere mensen aan wie wij nu informatie verstrekken over de hele zaak. Het zijn bewoners van Vespasiano. Daar is de situatie veel erger en de mensen durven letterlijk niets.

In de gemeenschap Camargo ben ik ook geweest. Daar is een volksbeweging tegen het verbranden van ziekenhuis afval op een heel primitieve manier. Zij verbranden afval voor heel Minas Gerais. Wij (ODESC) gaan hen steunen op 30 october bij een demonstratie bij de gemeentehuis van Belo Horizonte. Wij helpen hen ook met informatie over juridische procedures en het bekendmaken van hun zaak binnen de nationale milieubeweging. Dit is alleen nog maar het begin! In de toekomst gaan wij andere bewegingen in heel Minas Gerais helpen vormen en steunen!

Ook de UFMG en de UFSJ (Universidade Federal de São João del Rei) zijn belangrijke bondgenoten van ons geworden. Zij gaan vanaf volgend jaar een onderzoek starten in Barroso over het milieuconflict rond het verbranden van gevaarlijk afval en andere millieudelicten van het bedrijf Holcim. Daarnaast hebben wij een voorstel ingediend bij de Gemeentelijk Gezondheidsraad. Het voorstel is aangenomen: Wij hebben nu zitting in het Raad. Als het goed is, komt er volgend jaar ook een onafhankelijk onderzoek naar de gezondheidstoestand van de mensen in Barroso.

Maar eigenlijk is de grootste winst van mijn aanwezigheid hier de doorbraak die wij hebben bereikt bij de fabriek zelf. De nieuwe hoofdmanager (degrappenmaker uit mijn vorige bijdrage) is heel erg anders, opener en zeer diplomatiek. Wij hebben voor het eerst via hem heel goed met het bedrijf kunnen vergaderen. Dat betekent een vooruitgang in het onderhandelen en in het controleren van welk type afval de cementoven van Barroso in gaat.

Wij hadden ook een belangrijk gesprek over de onverenigbaarheid (incompatibilidade) van duurzame ontwikkeling met het huidige productieproces van cement. Daar ligt in de toekomst de Achilleshiel. Holcim heeft zichzelf behoorlijk tegengesproken. Op deze dag is ons ook duidelijk geworden dat ook Holcim zich eigenlijk gestigmatiseerd voelt. Wij voelden duidelijk de druk op Holcim vanuit de hele maatschappij. Deze druk is heel hard nodig op zulke machtige bedrijven in de wereld, als wij echt een duurzame samenleving willen! Ik hoop dat wij hier, samen, op korte termijn het ongecontroleerd verbranden van afval kunnen verminderen. Maar niet alleen hier in Barroso, Minas Gerais, Brazilië. Ook in de 190 bedrijven van Holcim in de hele wereld!

Dagboek deel 1
Dagboek deel 2
Dagboek deel 3
Dagboek deel 4

U bent hier