Tilburg

PVV-statenkandidaat Martijn Kap doet in zijn opinieartikel in het Brabants Dagblad van 9 februari j.l. over het provinciale landbouwbeleid alsof de PVV een splinternieuwe partij is met frisse standpunten. Gelukkig hoeven wij hem niet op zijn blauwe ogen te geloven: in de Tweede Kamer laat de PVV al jaren zien waar ze écht voor staat. En dat is een heel ander verhaal. Zo stemde de partij van Martin Kap in december nog juist tégen een voorstel om de vergunningverlening aan megastallen op te schorten tot na de brede maatschappelijke discussie die daar nu over gevoerd wordt. Hoezo tegen megastallen?

Bij het lezen van de laatste alinea, waarin hij doet voorkomen alsof de PVV gezondheid van mens en dier op de eerste plaats stelt waar het gaat om veterinaire ziekten, viel ik écht van mijn stoel. Want zijn PVV stemde juist tégen voorstellen voor schadeloosstelling van Q-koortspatiënten, tégen steunpunten voor deze slachtoffers en – notabene als énige partij – tégen een minimale afstand tussen intensieve veehouderijen en woongebieden. Geert Wilders oordeelde in januari van dit jaar nog dat er helemaal niks mis was met de manier waarop de overheid de Q-koorts heeft aangepakt.

Jazeker, boeren worden in de problemen gebracht door het beleid dat de provincie voert, en vooral gezinsbedrijven zijn daar de dupe van. Tot zover dezelfde observaties als Martijn Kap. Maar waar hij milieueisen en ‘Brussel’ als belangrijkste boosdoeners aanwijst, menen wij dat we daar in Brabant zélf wat aan kunnen doen. De reconstructie van het platteland was bedoeld om natuur en mens te beschermen tegen de schadelijke effecten van intensieve veeteelt. CDA en VVD grepen dit echter aan om overal voorrang te geven aan nog verdere intensivering door rijke boeren. Uitsluitend door verzet vanuit de samenleving – in het Provinciehuis gesteund door SP, PvdD, GL en ChristenUnie - is er nu een grens gesteld aan de grootte van de stallen, wat beter is voor gezondheid, leefbaarheid, milieu en landschap. En dat willen wij ook zo houden.

Kap wil echter alle lopende ontheffingsverzoeken van intensieve veehouders inwilligen, en hun stallen (jazeker, megastallen, meneer Klap!) komen dan precies op plekken waar al té veel intensieve veehouderij is. Ik ben het met hem eens dat we boeren die willen investeren in natuur, recreatie of zorgboerderijen moeten ondersteunen. Maar de PVV wil van twee walletjes tegelijk eten, en dat kan nou eenmaal niet. Wij kiezen voor kleinschalige ontwikkeling, de PVV heeft de afgelopen jaren laten zien daar geen enkele boodschap aan te hebben.

Ik heb – in tegenstelling tot Martijn Kap blijkbaar - geen onderzoek gedaan naar de politieke voorkeur van kiloknallers-eters. Maar dát deze ‘elende-koteletten’ in de winkel liggen komt juist door het beleid dat de PVV in Brabant voort wil zetten, en waar deze partij in Den Haag ook vrolijk aan meewerkt.

Gelukkig zijn Brabanders slim genoeg om campagnepraatjes niet zomaar te slikken en ook eens te kijken naar wat een partij in werkelijkheid doet. En het stemgedrag van de PVV is meer dan duidelijk: vóór megastallen, tégen Q-koorts maatregelen en voor het afschaffen van elke vorm van natuurbeheer. Zo klaar als een klontje, de keuze is nu aan de Brabanders.

Veerle Slegers

Megastallenbouw op ramkoers