Tilburg

Laat je geest niet verzieken door het neoliberalisme. Doe er niet aan mee! In een sociale beschaafde samenleving zorgen de sterkeren voor de zwakkeren. Dat is een collectief belang ten gunst van onze samenleving.

Individualisme betekent ieder voor zich. Dat betekent dat, dat alleen voor jezelf werkt als je voldoende macht en geld hebt en niet zorgbehoevend bent. Kiezen voor individualisme als het je goed gaat is niet anders dan gokken op de toekomst.Het spreekwoord ieder voor zich en god voor ons allen lijkt praktijk te worden in onze samenleving.

Participatiewet, PGB, ZZP in sectoren waar een cao geldt enz. enz. , zijn predicaten die zeggen dat iedereen maar zijn eigen broek kan of moet ophouden. De kracht van het collectief wordt chirurgisch uit onze samenleving gesneden. De term neoliberalisme wordt afgedaan als een scheldwoord en niet meer gezien als een waarschuwing voor doorgeslagen overheersend kapitalistisch beleid en het marktwerk-denken in sectoren waar geen markt is. Het sociale domein komt onder druk te staan.

De nieuwste neoliberalistische ontwikkeling is dat de CNV af wil van de cao omdat dit niet meer van deze tijd zou zijn. Dat betekent dat zij mee gaat in de negatieve ontwikkelingen, geen weerwoord heeft op de neoliberalistische effecten, niet meer strijd voor vaste banen, de deur open zet voor het vergroten van de flexibele schil en voor een groot gedeelte het collectieve belang omzet in een individueel belang. 

De geest is uit de fles. Allerlei bestaande begrippen dreigen hun oorspronkelijke waarde te verliezen.  Het recht op zelfbeschikking wordt zo ver doorgevoerd en uitgelegd als dat je voor zelf moet zorgen als je tot aan de oren in stront zit. Zorgen voor zwakkeren wordt betiteld als pamperen. Patiënten worden verwoord al producten.  Subsidie in de zorg wordt veelal berekent op het uit de industrie afkomstige financieringssysteem van het product in het productieproces, het P X Q systeem: P is het product en Q staat voor aantal malen dat een product passeert.

Het verlenen van zorg wordt benaderd als een productieproces. Efficiëntie in de zorg is een mooi woord voor bezuinigen, niet een streven naar kwaliteit. Vrije marktwerking in het sociale domein suggereert dat de ene zorgaanbieder het goedkoper zou kunnen doen dan de ander maar omdat er geen winstmarge is en 80% van de begroting uit salaris bestaat wordt er geconcurreerd met arbeidsvoorwaarden. Dat alles ook in het geloof dat een samenleving maakbaar is als je zoveel mogelijk bij het individu neerlegt. 

Historisch gegeven en empirisch getoetst is dat de kracht van grote aantallen vele malen sterker is dan van het individu. Er wordt door velen apathisch toegekeken dat collectieve vertegenwoordiging om zeep geholpen dreigt te worden. Besef dat Individualiseren van onze samenleving leidt tot heers en verdeel, zet de kracht van het collectief buitenspel en verhoogt de macht van regering en werkgevers.

Het gif van het neoliberalisme zit tot in de haarvaten van onze samenleving.

Doe er niet aan mee !

Jack Puts