Tilburg

Afgelopen zaterdag vond het 22e SP-congres plaats, in de Koepelhal te Tilburg. In de inleiding had Eerste Kamer-fractievoorzitter en Tilburger Tiny Kox mooie woorden voor Tilburg. Hier kunt u zijn inleiding nalezen.

Het hele congres nakijken kan hier, Tiny begint zijn inleiding vanaf 15:28.

“Welk een eer dat het 22e congres van de Socialistische Partij plaatsvindt in Tilburg, mijn eigen stad. Hier in Tilburg is vanaf het allereerste begin van onze partij in 1972, 45 jaar op rij, een partijafdeling actief. Een grote afdeling met een groot en rijk actieverleden in alle delen van de stad en al sinds 1982 vertegenwoordigd in de gemeenteraad.

Ik mocht toen het eerste raadslid voor de SP zijn, velen zijn mij sindsdien gevolgd, en met succes. Bij de laatste raadsverkiezingen van 2014 werd de SP in deze stad de op een na grootste partij. En een jaar later bij de verkiezingen voor de provinciale staten werden we hier zelfs de allergrootste partij van de stad. Al die kiezers in Tilburg hebben het mede mogelijk gemaakt dat de SP nu meeregeert in Tilburg, net als in drie andere van de zes grootste steden van ons land.

En dat de SP meeregeert in Brabant, net als in vijf andere provincies.

En dat de SP nu in de Eerste Kamer, voor het eerst in ons bestaan, de grootste partij op links is geworden.

En reken erop dat de Tilburgers ons ook meehelpen om in de Tweede Kamer de grootste op links te worden.

Socialisme van onderop opbouwen, heet dat. En ik ben heel blij en apetrots dat ook deze stoere stad daar zijn bijdrage aan levert.

Dit is de stad van ‘doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg’. Maar ook de stad waar de mensen ten strijde trekken en te hulp schieten als het nodig is.

Het is de stad die in 1914 onderdak bood aan meer dan 15.000 Belgische buren, op de vlucht voor nietsontziend oorlogsgeweld.

Het is de stad waar in 1935 duizenden textielarbeiders in een wilde staking hun werk neerlegden tegen uitbuiting en onderdrukking, wat leidde tot een groots opgezette steunactie in Tilburg en in het hele land.

Dit is de stad waar in de jaren zestig en zeventig strijd geleverd werd tegen de arbeidsplaatsen vretende teloorgang van de textielindustrie, die hier ooit meer dan 125 fabrieksschoorstenen liet roken maar zichzelf kapotmaakte door genadeloze kapitalistische concurrentie en stompzinnig wanbeleid.

Dit is de stad waar onze partij jarenlang met succes duizenden huurders wist te mobiliseren in de strijd voor fatsoenlijke huizen en betaalbare huren. En dit is ook de stad waar we met succes jarenlang strijd hebben gevoerd tegen kortzichtige bedrijven die de lucht en bodem van de stad vervuilden en onze gezondheid bedreigden. De huizen nu zijn beter en de stad nu is schoner omdat we ervoor hebben durven strijden.

Kortom, onze partij heeft ertoe gedaan in Tilburg. En onze partij doet er nog steeds toe in deze stad vol gewone mensen.

Doe maar gewoon –dan doe je gek genoeg!- betekent hier dus ook: kom gewoon in actie als het te gek wordt, als je onrecht signaleert dat niet te tolereren valt. Dat hoor ook bij deze stad, midden in het Brabantse land.

We komen vandaag samen op een historische plek uit de Tilburgse geschiedenis.

Deze Koepelhal is een van de beschermde delen van wat lange tijd de grootste spoorwegwerkplaats van Nederland was.

Hier werd anderhalve eeuw lang, dag in dag uit, door honderden ijzergieters, smeders, houtbewerkers, draaiers en constructeurs kapot spoorwegmateriaal hersteld, soms zelfs hele locomotieven gebouwd.

En hier, op deze plek, ontstond de allereerste Tilburgse vakbond, in 1891.

De Nederlandse Bond van Spoorwegpersoneel Steeds Voorwaarts.

Die allereerste machtsvorming van onderop werd voor de werkers van de hele stad een belangrijk voorbeeld, hoe hard ook de bazen, de fabrikanten, met in hun kielzog de pastoors, bleven roepen dat het organiseren van de werkende klasse ‘een ziekelijk streven’ was en met hand en tand bestreden zou moeten worden. “Houde gij ze erm, dan hou ik ze dom”. Dat was het arrogante adagium van de onheilige alliantie van kapitaal en kerk, waartegen vanaf deze plek en later veel andere plekken in de stad, de werkmensen de strijd aanbonden.

De werkplaats is inmiddels historie geworden.

De politieke dwaling om in alles overal marktwerking te introduceren, leidde ook tot het verdwijnen van deze spoorwegwerkplaats en tot verval van dit ooit zo machtige werkcomplex.

Tien jaar terug werd officieel tot sluiting besloten, maar toen waren de meeste arbeidsplaatsen al verdwenen.

Het huidige gemeentebestuur spant zich gelukkig in om deze historische Spoorzone een verantwoorde nieuwe toekomst midden in onze stad te geven.

Ook voor deze machtige Koepelhal, waarin wij vandaag ons congres houden. Een prachtige plek om besluiten te nemen over hoe we gaan strijden om de komende Kamerverkiezingen te winnen. Durf te strijden, durf te winnen!

En om te bewijzen hoe verleden, heden en toekomst naadloos bij elkaar passen, trekt vandaag, terwijl wij hier congresseren, een grote ploeg activisten de stad in.

Om met de mensen van Tilburg te praten over huidige problemen in de zorg. En de kans om daar in de toekomst echt iets aan te doen.

Met een nationaal zorgfonds zonder dat domme en oneerlijke eigen risico.

Daar staan ze en we zullen hen vandaag via de schermen hier live kunnen volgen als ze de straten van Tilburg in gaan. Jongens, meisjes, ontzettend veel succes zo meteen in de schoonste stad van ’t land. En doe dat onder hetzelfde vastberaden motto van degenen die op deze plek al 125 jaar terug, met recht en durf, in actie kwamen voor een fatsoenlijk leven voor iedereen: steeds voorwaarts!”