Tilburg

In Het Financieele Dagblad van 17 juli fulmineert stedenbouwkundige Riek Bakker tegen de gemeentepolitiek, met name die in Tilburg en vooral van de oppositie ‘onder leiding van de SP’. Haar plan om het stadshart van Tilburg opnieuw vol te stoppen met auto’s is namelijk nogal omstreden, om het voorzichtig uit te drukken. Dat zint haar niet, en dus heeft de politiek het gedaan. Het is de deskundigenarrogantie op z’n smalst: ‘Ik heb er voor doorgeleerd, dus ik weet het ’t beste’, meent Bakker. En al die niet haar willen luisteren zijn dom en conservatief.

Bakker geeft in haar artikel geen enkel argument waarom haar oplossing voor het vermeende Tilburgse verkeersprobleem de beste zou zijn. Nou is dat niet nieuw, want ook in haar voorlichting aan de raad of het Tilburgse publiek vermijdt ze nauwkeurig elk argument. Daar zou je namelijk argumenten tegenover kunnen stellen, en voor je het weet heb je een discussie. Volgens Bakker is stedenbouwkunde (want verkeersdeskundige is ze níet) meer geloof dan wetenschap en hoeft daarover dus niet gediscussieerd te worden. Als hogepriesteres heeft ze sowieso gelijk, en als cijfers en feiten iets anders uitwijzen dan is dat jammer voor de feiten. Maar een ruime meerderheid van de Tilburgse bevolking, zo blijkt steeds weer uit peiling, hangt een ander geloof aan. Die willen van hun stadshart geen snelweg maken, die willen rust en ruimte, die willen een einde aan de toenemende claim van auto’s op het openbaar gebied.

In de verkiezingen van 2002 was dat ook de mening van zo goed als alle deelnemende partijen. Het werd in de campagne een heet hangijzer en de Tilburgse kiezer werd ‘een autovrije Heuvel’ beloofd. Totdat Riek Bakker een half jaar later een ander licht zag. In de achterkamertjes waarin alleen het college en de fractievoorzitters van de coalitiepartijen mochten deelnemen, werd Bakker’s voorstel voorgekookt. In de zomer van 2003 zag de Tilburgse bevolking én de gemeenteraad zich voor nieuwe voldongen feiten gesteld. De Heuvel moest open voor autoverkeer en een extra snelweg zou worden aangelegd in wat tot dan toe een rustige woonwijk was. Verzet, nee zelfs debat was zinloos, zo werd ons verteld. De technocraten hadden de macht gegrepen, de stad inrichten was geen zaak meer van de politiek laat staan van burgers.

Tot vijf keer toe probeerde de SP hierover een referendum te organiseren, maar stuitte daarbij steeds op een nipte meerderheid in de raad (21 van de 39 zetels waren tegen zo’n volksraadpleging). Maar inmiddels lopen de hazen anders. Die meerderheid is bij de laatste verkiezingen namelijk verdampt. Nu initieert de SP samen met VVD en de Lijst Smolders opnieuw een aanvraag voor zo’n referendum. Dat kan prima op 22 november, dan moeten we tóch al naar de stembus. Voor de eerste keer krijgen burgers van de stad dan inspraak in wat er met hun centrum gebeurd. Riek Bakker is van harte uitgenodigd haar gelijk te komen halen. Maar ze krijgt het niet voor niks, ze moet er wel wat voor doen. Dat is niet gemeentepolitiek op z’n smalst, integendeel, dat is het dichten van de kloof tussen burgers en door ‘deskundigen’ gegijzelde bestuurders.

(gepubliceerd in Het Financieele Dagblad, 21 juli 2006)

www.heuvelautovrij.nl