Braziliaans Dagboek Valéria: 3
Braziliaans Dagboek Valéria: 3
Valeria Nacif van de Tilburgse SP is op werkbezoek in Brazilië. Zij zal daar spreken met verschillende milieu-organisaties, vakbonden en politieke partijen. Op deze website doet zij verslag van haar bevindingen. Hieronder haar bericht van 13 maart.
Elk keer, als ik in mijn stadje in het binnenland van Brazilië aankom, beginnen meteen de mensen binnen te stromen om te vertellen over hoe en wat van de Cementfabriek. Mijn eerste indrukken zijn triest! Iedereen komt ontzettend machtlos en negatief over, dat gaat gepaard met een toestand van inertie, een toestand van hulpeloosheid!
De mensen van de Stichting ODESC ( ik ben de hoofdcoordinatrice ervan), stromen ook binnen en vertellen over de nieuwe corruptietoestanden. Zoals bijvoorbeeld dat het asbest-bedrijf HOLCIM, tegen wie wij vechten, alle raadsleden tickets heeft aangeboden, om kennis te maken met het moeder bedrijf in Zwitserland (maar zij zijn in Barroso al bijna 10 jaar). Als of dat niet genoeg is krijgen ook alle kinderen van de raadsleden een studiebeurs! Tussen de raadsleden is ook de directeur van ons kleine ziekenhuis. Ook nieuw is het , dat de vrouw van de hoofdmanager van het bedrijf in de apotheek van het ziekenhuis werkt! Sommige zeggen dat zij niet daarbij blijft, zij wordt binnekort de nieuwe directrice van het ziekenhuis. Dit moeten wij natuurlijk diepgrondig onderzoeken! Dat betekent belangenverstrengeling! Waarom? Dat is een lange verhaal...
In 2004, toen wij het Zwitserse bedrijf HOLCIM aanklaagden vanwegen het ongecontroleerd verbranden van minimal 150 soorten gevaarlijk afval in hun cementovens binnen ons stadje, ontstond een sociale beweging. Verschillende arbeiders, die met het afval werkten, kwamen naar ons en vertelden dat de doktoren omgekocht waren. Dat iederen die ziek wordt binnen de muren van de fabriek, er gezond weer uit komt, al sterft hij kort daarna aan een vreemd soort kanker. De doktoren vervalsen de medische keuringen en de zieke wordt door de fabriek wijsgemaakt dat alles erfelijk is. Verder wordt binnen het ziekenhuis bloedonderzoek gedaan van de arbeiders van de fabriek. Hoe kan je een bloedonderzoek van het ziekenhuis vertrouwen als het ziekenhuis financieel steun van HOLCIM krijgt?
De leden van de Stichting zeggen dat het cirkel gesloten is, nog nooit heeft deze stad zoveel financieel steun van HOLCIM gekregen. Iederen krijgt hulp: het ziekenhuis, de burgermeester, de scholen, de gehandicapten, etc. Daartegen zijn nog nooit zoveel mensen: kinderen, oudjes, arbeiders, zo ziek geweest! Moeders vertellen dat hun babys met longenontstekingen op de wereld komen, peuters hebben heel veel luchtwegen problemen, veel jonge vrouwen hebben borstkanker. Zo kwam een pastor mij een verhaal vertellen over een jonge arbeider, die in de fabriek als technicus in het laboratorium werkte met chemische reacties van het afval. Hij overleed plotseling aan leukemie. Het bedrijf heeft alles voor hem en de familie betaald: vervoer, ziekenhuis, medicijnen, begrafenis, etc. Het bedrijf was voolop aanwezig in de kerk. Kort daarvoor waren twee jongens (21 en 28 jaar) die direct met het afval werken, overleden. De mensen hebben buitengewoon grote uitgaven met extra aparte medicijnen, die bij de opname in het ziekenhuis niet door het ziekenfonds wordt vergoed. Meestal gaat het om dure kanker behandelingen en medicijnen bij een langdurig ziekbed. Maar ook mandelijkse uitgaven voor luchtwegen ziektes kan in de honderden euro's lopen.
Het is een ware lijdensweg in alle opzichten. Intussen wordt de verbranding van gevaarlijk afval steeds gevaarlijker, het Openbaar Ministerie wil zich niet roeren. De regering radicaliseert en schaft Milieuorganen af.
De vraag voor ons hier in Barroso is: wat kunnen wij nog doen? Praten, demonstreren, aanklagen, helpt allemaal niet! Dus hebben wij besloten, binnen de Stichting, om een soort Klachten/Hulpdienst te openen, tegelijk gaan wij alle gegevens registreren. Wij gaan alles registreren: de ziektes, de corruptieverhalen rond het verbranden van afval, etc en daarna de mensen op scholen, kerken, Openbaar Ministerie, etc informeren en opnieuw het bedrijf aanklagen.
Om te beginnen komt op 17 maart in Barroso een groot Debat, door ODESC georganiseerd, over de ziektes rond het transport, het omgaan en verbranden van gevaarlijk afval in cementovens. Daarvoor komen doktoren en onderzoekers uit Rio de Janeiro (doktoren uit Barroso zelf zijn bang). Wij gaan ons heel specifiek richten op arbeiders, vrachtwagenschauffeurs en hun familieleden. En zo op deze manier vechten wij verder!
Laast heeft de Procureur van het Openbaar Ministerie mij gewaarschuwd: als er geen bewijzen komen van hoe gevaarlijk het verbranden van afval in cementovens is, wordt ons anklacht niet meer verder behandeld. Ruzie maken met de Procureur over het voorzorgeprincipe heeft hier geen zin, want hij staat niet aan onze kant maar aan de kant van het groot kapitaal.
Het wordt een zware klus! Volgende week diensdag zit ik weer in het veilige Nederland!