Tilburg

Tijdens de nieuwjaarsreceptie van de SP Tilburg geeft lijsttrekker Johan van den Hout het startschot voor de verkiezingscampagne. Geflankeerd door de nummers 2 t.m. 10 van de kandidatenlijst blikt Van den Hout terug op de afgelopen jaren en kijkt hij vooruit naar de komende maanden. Hierna volgt integraal de tekst van zijn toespraak.

Niemand zal ontkennen dat Tilburg een turbulente periode doormaakt. Sinds twee jaar is er nogal wat gebeurd. Het begon met een ongekend kritisch rapport van de rekenkamer over het wegenonderhoud. Zelfs binnen de toenmalige coalitie was er geen draagvlak meer voor dit beleid en de verantwoordelijk wethouder. Als Midi er niet tussendoor had gefietst zou dat zonder twijfel tot het vertrek van Els Aarts hebben geleid. Maar het liep anders. Het hele college vertrok vanwege het nieuwe theater en collegeonderhandelingen leidden al snel tot een nieuwe bestuursploeg. Voor het eerst zonder CDA en voor het eerst met de SP, en dus hoe dan ook een historisch moment. In diezelfde maanden werd duidelijk dat de financiële crisis ook de werkelijke economie zou treffen en Tilburg niet gevrijwaard zou blijven van grote gevolgen. Al bij al geen handig moment om toe te treden tot een college. Maar juist in moeilijke tijden moet je je verantwoordelijkheid nemen en niet langs de kant blijven staan. De SP heeft laten zien niet bang te zijn.

Onze allereerste wens voor de nieuwe ploeg was een radicaal andere bestuurswijze. Geen achterkamertjesgedoe meer, geen pappen en nathouden, onvrede moest altijd uitgesproken kunnen worden, verantwoordelijkheden moesten serieus genomen worden en afspraak is afspraak. De bestuursstijl in Tilburg is nog nooit zo ánders geweest dan deze laatste periode. Voor het eerst werd de daad bij het woord gevoegd als het gaat om het onder ogen zien van de consequenties van gevoerd beleid. Het achterhouden van informatie voor college en raad is een absolute doodzonde en moest dan ook gevolgen hebben. Een berisping en vervolgens alles bedekken onder de mantel der liefde zit er niet in zolang wij deel uit maken van zo’n college. Het is even wennen en de scherpe kantjes zullen er nog wel vanaf gaan, maar dat Tilburg nu een transparanter bestuur heeft dan ooit is meer dan duidelijk.

Dat werd duidelijk niet alleen door de allereerste raadsenquête in de geschiedenis van Tilburg, maar ook door het allereerste referendum in de geschiedenis van Tilburg. De Mega-Mall, na Midi het zoveelste wilde plan uit de CDA-koker, zou van zó’n invloed zijn op Tilburg dat wij het nodig vonden de burgers hierover direct te raadplegen. Wij hadden vertrouwen in de Tilburgers en dat bleek ook terecht. Het referendum betekent dat dit Malle plan nooit meer terugkomt. Een afwijzing in college of raad zou dat nooit hebben kunnen garanderen. Het zou bepaald niet de eerste keer zijn dat iets als een duveltje uit een doosje terug komt, ik hoef de autovrije Heuvel maar te noemen.

Maar genoeg terug gekeken. Vandaag start ook onze verkiezingscampagne en zullen we burgers van Tilburg moeten zien te overtuigen van onze plannen. Ik zal een aantal speerpunten noemen.

• Recht op zorg nummer 1, geen ander garandeert dat. Begin dit jaar werd de AWBZ zowat afgeschaft. In Tilburg krijgen ouderen en zieken voor ongeveer 16 miljoen euro per jaar aan zorg, maar dankzij de Pvda en CDA coalitie moet de gemeente dat voortaan gaan regelen voor één miljoen. Onacceptabel! Wij zullen dan ook niet accepteren dat Tlburgse ouderen en gehandicapten door dit asociale beleid buiten de boot gaan vallen!
• Bezuinigen én verhogen inkomsten bij de naam noemen, boter bij de vis geven. 25 miljoen bezuinigen op ambtenaren en 35 miljoen op ‘programma’s’ zoals de PvdA voorstelt is zand in ogen strooien. In februari verschijnt een document met álle mogelijkheden om te bezuinigen en ik verwacht van álle deelnemende partijen dat zij daar een duidelijke en heldere keuze uit maken. Vaag blijven kan niet meer.
• De sterkste schouders dragen de zwaarste lasten. Dat kan ook betekenen dat de gemeentelijke lasten zullen moeten stijgen, want alleen zo wordt de pijn eerlijk verdeeld. Parijen die nu durven garanderen dat Tilburg de goedkoopste stad van Nederland zal blijven moet u vooral niet serieus nemen. Na de verkiezingen zullen ook zij wel moeten inzien dat zonder de verhoging van inkomsten onze stad failliet gaat. Elke euro die je niet binnen krijgt zul je extra moeten bezuinigen, en de ervaring leert dat je daarmee juist de zwakkeren in de samenleving treft.
• Dit is niet het moment om te denken aan grote mooie prestigeprojecten voor de stad. Nu even niet, hoe leuk die projecten soms ook zijn. Als je vreest je huur of hypotheek niet meer te kunnen betalen ga je ook geen sauna aan je huis bouwen. Dat betekent dat we voorlopig dus niet verder gaan met de T-dome, met een goudgerand tophockeybolwerk, met de oostelijke inprikker of met de tweede fase van het Pieter Vreedeplein om maar wat voorbeelden te noemen. Het spaarpotje voor dit soort projecten, de RGI, zal voorlopig even een crisispotje moeten worden, om te voorkomen dat Tilburgers de komende vier jaar niet overleven. Daarna zien we wel opnieuw, maar nu even niet. De ontwikkeling van de Spoorzone moet wel doorgaan, maar rustig aan, niet alles hoeft tegelijkertijd uit de grond gestampt te worden. Rome is ook niet in één dag gebouwd. Maar Rome is wel mooi, en daarom zouden wij graag zien dat de Spoorzone in STIJL, met hoofdletters, wordt ontwikkeld. Dat kost niets extra, maar voegt wel veel toe. Ook Willem II is belangrijk. Maar eerst zal daar flink orde op zaken gesteld moeten worden. Het vertrek van de voorzitter is een goed begin, maar niet genoeg. Vandaag is niet het moment om aan Tilburgers te vragen hun belastinggeld te besteden aan topsalarissen van spelers of aan wanbeleid van de BVO. De concertzaal, nog zo’n prestigeproject, staat 300 van de 365 dagen per jaar leeg. Nog even en het wordt gekraakt. In ieder geval is duidelijk dat deze molensteen om het cultuurbudget afgelegd moet worden. Voor dat enkele kamerconcert kunnen mensen ook naar Eindhoven, daar hoeven we in Tilburg geen miljoenen voor opzij te zetten.
• Wat we ook niet meer willen is het ongebreideld bouwen van onrendabele parkeergarages. We willen de stad niet nóg een keer opzadelen met een Pieter Vreedeplein garage. Wethouder Aarts, in de wandelgangen al ‘de vrouw van 25 miljoen’ genoemd, is geen voorbeeld dat wij willen volgen. Koste wat kost een prestigeproject neerzetten en 3 jaar later de rekening van 25 miljoen euro aan de Tilburgers presenteren. Een rekenfoutje. Foutje, bedankt. Zo doen we dat niet meer! Wij vinden het belangrijker dat bewoners van de oude stad hun auto in de buurt kwijt kunnen.
• Een andere erfenis van deze het kostbare CDA-college, het wegenonderhoud. Dat is door ons zeer voortvarend opgepakt en overal in Tilburg wordt nu gewerkt aan het verbeteren van wegen, stoepen en fietspaden. Dat was nodig. Maar gouden randjes zijn wat ons betreft niet nodig. Met 3 miljoen per jaar minder kunnen we in Tilburg ook prima vooruit.
• We zullen alle inkomsten die nog op stapel staan nodig hebben om Tilburg en de Tilburgers heelhuids door de economische crisis te helpen. Dat geldt ook voor de tientallen miljoenen uit de verkoop van de Tilburgse Waterleiding Maatschappij die de komende periode zullen worden bijgeschreven. Ook dat geld zal gereserveerd moeten worden voor een crisisfonds, en niet over de balk moeten worden gegooid voor allerlei prestigieuze projecten of peperdure investeringen. Dat geld is in tientallen jaren opgebracht door gewone Tilburgers, kruikenzeikers en waterdrinkers, en zal dan ook aan hen ten goede moeten komen.
• De privatisering van het Openbaar Vervoer is een historische vergissing geweest. Zelfs mijn liberale collega’s zijn het daar over eens. Terugdraaien zal nog wel wat voeten in de aarde hebben, maar he, als Wouter Bos drie jaar geleden zou hebben gezegd dat hij desnoods de ING zou nationaliseren was hij ook voor gek versleten. Eén verbetering kunnen we echter snel doorvoeren. Sinds drie jaar is niet meer de gemeente maar de provincie de baas over onze bussen, en daar is het niet beter op geworden. Buslijnen in Udenhout worden geschrapt om tegemoet te komen aan Veolia, de Franse multinational die met uw buskaartjes geld verdient. Chauffeurs worden gedwongen om té krappe dienstregelingen te rijden, waar zij zelf en hun passagiers de dupe van worden. Het openbaar vervoer moet weer terug waar het hoort, bij de gemeente en de regio.
• Het nieuwe gemeentelijk reintegratiebedrijf ‘Tilburg at Work’ staat nog in de kinderschoenen en zal de komende periode verder uitgewerkt moeten worden. Tilburgers zonder werk moeten hun tijd niet verdoen om voor commerciële bureaus doosjes te vouwen in een werkhal, maar serieus worden begeleid naar een baan en in de tussentijd in de gelegenheid worden gesteld om maatschappelijk zinvol werk te doen. Werk dat anders blijft liggen. Het mes snijdt op die manier aan twee kanten, en dat moet een kans krijgen, zeker nu.
• Op voorstel van de SP heeft het huidige college een Sociaal Fonds van ruim 30 miljoen euro ingesteld. Dat geld is bestemd voor Tilburgers die het de komende jaren moeilijk krijgen, die het meest te lijden zullen hebben onder de crisis en de noodzakelijke bezuinigingen. Maar grijpgrage vingers zijn al gesignaleerd, om dit fonds te gebruiken voor weer nieuwe gebouwen, nog meer steen. Dat moeten we voorkomen, dat geld is niet voor stenen maar voor mensen bedoeld. Vooralsnog lijkt het er op dat alleen een sterke SP dat kan garanderen.

Daarom is het zo belangrijk om op drie maart te stemmen. Zeker voor mensen die dat normaalgesproken niet doen. Mensen in Jeruzalem, de Kruidenbuurt, Groenewoud en Tilburg Noord, waar traditioneel lage opkomsten worden gehaald. Juist deze mensen zitten in de hoek waar altijd de hardste klappen vallen. Nu is het tijd om voor jezelf te zorgen, en dat doe je in eerste instantie door te zorgen voor een stadsbestuur dat uw belangen verdedigd. Vijf minuten in de vier jaar is echt niet teveel gevraagd, het is uw verantwoordelijk en zelfs plicht om op drie maart deel uit te maken van het gemeentebestuur.

Wij stellen voor dat u dan SP stemt, wat anders?! En dat kan ik met het volste vertrouwen zeggen. Wij zijn duidelijk in wat we wel en niet willen de komende vier jaar. We zijn ook duidelijk in met wie we dat gaan doen: Met de huidige fractievoorzitter Veerle Slegers en ondergetekende in het college, en een superlijst met kandidaten in de gemeenteraad. SP raadsleden uit alle geledingen van de stad, met ervaring in politiek en ervaring op de werkvloer, mensen uit de zorg, onderwijs, welzijn, cultuur en arbeid. Met de helft vrouwen, en dat doen weinigen ons na.

Wij willen dat doen met alle partijen met wie we het eens kunnen worden over de koers voor de komende vier jaar. Het gaat ons om de inhoud, niet om hoe ze zichzelf noemen. Van de nieuwkomers wens ik vooral de Christenunie veel succes. Ik denk dat zij in staat zullen zijn volop zetels te behoeden voor bezetting door het CDA. Het is dat de SP deze verkiezingen op eigen kracht wil winnen en dus geen lijstverbindingen aangaat, maar anders zou het zo maar eens kunnen zijn dat op basis van de inhoud en inborst de CU bij ons een vruchtbaardere bodem voor hun uitnodiging had gevonden dan bij het CDA.

De komende vier jaar zijn cruciaal voor Tilburg. Dat is waarom de SP op drie maart meedoet aan de verkiezingen, om solidariteit, gelijkheid en menswaardigheid om te zetten in concreet beleid voor Tilburgers.