Tilburg

Wat voor soort samenleving willen wij in Tilburg? Dat was de vraag die een PvdA-wethouder de SP onlangs voorlegde, met daarbij het pleidooi om onder al het rechtse vernietigende bezuinigingsgeweld als linkse partijen met verwante idealen ons gezamenlijk in te zetten voor een sociaal Tilburg. Deze begroting maakt duidelijk dat genoemde wethouder en zijn partij er bepaald niet in zijn geslaagd om binnen het college dit pleidooi voor een sociale stad kracht bij te zetten.

Sterker nog: Het lijkt erop dat de PvdA zijn ziel heeft verkocht om enerzijds wat speeltjes op het gebied van topsport en topcultuur gefinancierd te krijgen en anderzijds zelf veroorzaakte heikele problemen als de ontwikkeling van het Stappegoorgebied op te lossen. Hetzelfde geldt voor GroenLinks dat in ruil voor slechts een wethouderspostje zowat al haar nog resterende idealen -van fiets tot groen tot milieu tot sociaal- en dus ook haar ziel heeft ingeleverd.

Want, beste mensen, dit is een zeer Rechtse begroting, volkomen in lijn met het kabinetsbeleid. En dat nog vóórdat het beleid van dit ultrarechtse kabinet bekend werd. Dit kabinet geeft een duidelijk antwoord op de vraag welke samenleving het wil: Het wil een topsamenleving met topvoorzieningen voor de top van Tilburg. Alle anderen zijn eerder een last dan een verantwoordelijkheid. En dit college onderschrijft met deze begroting dat kabinetsideaal. Deze begroting vergroot de kloof tussen arm en rijk. Het is duidelijk te zien: Dit is echt een Topbegroting! Extra miljoenen voor topsport, voor topcultuur, voor infrastructurele topprojecten, voor door de Tilburgse academische top bedachte proefballonnetjes als Social Innovation en Tilburg 2040. Het college investeert steeds in dure topvoorzieningen die slechts ten goede komen aan een toplaag Tilburgers. Geld voor topvoetbal- en hockeyclubs, voor universitaire roeistudenten, voor de topambitie van Brabant Culturele Hoofdstad en het topproefballonnetje van Social Innovation waar vooral de elite mee wegloopt.

Maar die elite kan zichzelf heel goed redden, ook in een tijd van economische crisis, ook zonder extra investeringen. Terwijl de sociale en economische basis in de stad stelselmatig wordt afgebroken en dus de vaste grond onder de voeten van gewone, modale, benedenmodale en ook net bovenmodale Tilburgers drijfzand wordt. De SP vindt dat je in tijden van nood juist je basisvoorzieningen moet veiligstellen en zelfs versterken. Omdat die ten goede komen aan álle Tilburgers. Zodat álle Tilburgers zonder kleerscheuren de crisis doorkomen. En zelfs nog kwaliteit van leven kunnen hebben of in elk geval de kans om zelf of met ondersteuning die kwaliteit van leven te bereiken. Dat betekent dat je niet bezuinigt op sociale, economische en culturele activiteiten in de wijken en dorpen, niet op armoedebestrijding, sociale activering en reïntegratie. Het betekent ook dat je net die voorzieningen die álle Tilburgers een kans geven boven zichzelf uit te stijgen met rust moet laten: Dus de bieb in de wijk waar zoveel kinderen en vrouwen, óók allochtone, en mensen met een laag of gemiddeld inkomen gebruik van maken, net als betaalbare, laagdrempelige cursussen en muziek- en dansles.

Als je ‘sociale stijging’ (waar dit college de mond zo vol van heeft maar met deze begroting zo weinig aan doet) wilt bereiken van zoveel mogelijk Tilburgers, dan ga je juist niet die schoolbegeleidingsgelden schrappen. En dan ga je juist niet de criteria voor leerlingenvervoer verruimen zodat het voor ouders nóg moeilijker en vaak zelfs onmogelijk wordt om hun kwetsbare kinderen op de juiste school te krijgen. Dan ga je juist niet de gemeentelijke bijdrage aan schoolzwemmen schrappen waardoor de kinderen van die gezinnen die geen of moeilijk eigen zwemles kunnen betalen dus geen zwemdiploma meer kunnen halen. Dan ga je juist niet bezuinigen op maatschappelijke en vrouwenopvang en dan ga je juist niet snoeien in wmo-voorzieningen en in de tegemoetkoming op ziektekosten voor bijstandsgerechtigden. Los van de vele kleine en grotere menselijke drama’s die je met dat snoeien veroorzaakt, is het financieel heel dom. Want deze begroting stapelt de bezuinigingen op juist de doorsnee Tilburgers en hun kwetsbare buren: Velen van hen krijgen klap op klap en komen in een uitzichtloze situatie terecht. En velen van hen komen terug in je begroting als nog grotere kostenpost bij bijvoorbeeld Veiligheid en Leefbaarheid. Die toch al flink zullen afnemen omdat er geen geld meer voor toezicht in de wijk is of voor activiteiten die buurtbewoners met elkaar verbinden (urgentiegebieden worden verminderd, wijk- en buurtwerk wordt afgebroken, Verrijk je Wijk valt weg, buurtbetrokkenheid in het Stadsprogramma wordt geschrapt, minder bewonersavonden). Met deze begroting zakken veel Tilburgers weg in maatschappelijk drijfzand en wordt de stad onleefbaarder en onveiliger. Wat toch typisch is gezien de ambities van VVD en CDA op dit gebied.

Wat het college in tijden van crisis volgens de SP juist wel had moeten doen, is de talloze grote Topprojecten evalueren en heroverwegen die lopen. En Het Stappegoorgebied, de Spoorzone, het Veemarktkwartier, het AaBeeterrein, het Piushavengebied, de verbreding van de Bredaseweg, een nieuw stadhuis. Je zou deze topambities even in de ijskast moeten zetten of je stelt ze bij. En je gaat je wijkeconomie versterken, je midden- en kleinbedrijf stimuleren. Helaas: Het college handhaaft juist al deze steeds onbeheersbaardere Topprojecten terwijl het ruw zaagt, kapt en knaagt aan de fundamenten van de Tilburgse samenleving. Alsof het zich niet bewust is van vanzelfsprekendheden als: Zonder basis geen top. En vanaf de top is het diep vallen.

SP Tilburg, 11 november 2010
Veerle Slegers

Luister naar de SP Algemene Beschouwingen (mp3)