Tilburg

'De term Strategische Vooruitblik is inmiddels een hilarische: Dit college laat nu al sinds het begin van de bezuinigingsdebatten een schrijnend gebrek aan vooruitziend vermogen zien. Vanuit het ontbreken van kennis, inzicht en inlevingsvermogen wordt er slechts gesnoeid als rekenmeesters, niet als bestuurders met verantwoordelijkheidsbesef en visie', zo begon SP fractievoorzitter Veerle Slegers haar Algemene Beschouwingen over de bezuinigingen.

De gevolgen voor Tilburgers van de opeenstapeling van kortingen door het kabinet én door dit college worden nog steeds niet onderzocht. Er wordt niet overlegd met ervaringsdeskundige betrokkenen, er wordt niet gekeken naar mogelijkheden voor verregaande samenwerking of samenvoeging. Organisaties en instellingen krijgen niet de kans om zelf mee te denken over mogelijke bezuinigingen.

Voor een stadsbestuur dat de mond vol heeft van social innovation is dat een enorme gemiste kans. Net zoals het schrappen van zowat alle vormen van zeggenschap door Tilburgers een gemiste kans is: Inspraak en zeggenschap kosten nl. geen geld maar leveren geld op, alleen dat rekensommetje heeft dit college nog nooit gemaakt: Burgers zijn in de eerste plaats vooral lastig, en dat weegt blijkbaar zwaarder.

Spelletjes van rekenmeesters
Het lijkt wel alsof de wethouders met slechts de spreadsheets vol cijfers en bedragen in de hand een spelletje kwartetten zit te doen. “Mag ik van jou zoveel miljoen voor Sociale Stijging, dan krijg jij van mij zoveel miljoen voor Leefbaarheid. Ziedaar het spel van deze Brede Coalitie. Probleem is alleen dat spelletjes winnaars en verliezers kennen. Bij dit spel is de VVD de grote winnaar die 29 miljoen aan sociale bezuinigingen binnenhaalt en er NIKS voor terug hoeft te geven. Goed gespeeld, VVD, hoewel ik me afvraag of u beseft wat deze korte termijn winst de stad op langere termijn op financieel-economisch en maatschappelijk gebied gaat kosten.

Aan PvdA, GL en CDA zeg ik: Schaam u, om u zonder slag of stoot neer te leggen bij de winst van uw neoliberale, nee, conservatieve coalitiegenoot die al spelende de hele sociale basisstructuur van Tilburg kapotbezuinigt. Dat is geen kwartetten meer, dat is Russische Roulette! En aan alle vijf coalitiegenoten zeg ik namens de SP: Schaam u om dit soort triviale, niet op inhoudelijke inzichten maar op politiek-strategische overwegingen gebaseerde spelletjes te spelen met de sociale en economische kansen, met de levens van meer dan 200.000 Tilburgers en met de leefbaarheid van hun stad. Zonder antwoord te weten op de vraag: Wat en wie maken we kapot? Dit college speelt een vernietigend korte-termijnspel onder het motto: Aprés nous le déluge: Na ons de zondvloed.

Onbehoorlijk bestuur
En dan nog wat. Het college was twee weken geleden zo arrogant en zo dom om niet alleen over de bezuinigingsvoorstellen te willen debatteren maar ze ook nog meteen maar vast willen te stellen vandaag. Zonder dat de rest van het financiële plaatje voor de gemeente al helder is, buiten de begrotingscyclus om. Alsof het slechts een klein begrotingswijziginkje is ipv. de grootste snoeioperatie ooit. Dat was tegen alle afspraken, tegen alle gangbare en logische sturingsfilosofieen en tegen onze eigen planning- en controlcyclus in.

Geen idee wiens onzalige idee dit was, maar de SP heeft in elk geval geen boodschap aan het zwakke excuus van het college over de jurisprudentie over de redelijkheid van de termijn waarop een bezuiniging wordt medegedeeld aan een subsidiant. De hier voorgestelde snoeimaatregelen op zorg en welzijn, integratie, arbeidsmarktbeleid en armoedebeleid leveren op korte termijn wellicht enig financiëel soelaas maar al heel snel daarna heel veel extra aanslagen op de gemeentelijke budgetten voor zorg, welzijn, participatie en veiligheid. En dus mógen maar hóeven ze ook geen doorgang vinden.

Hier is geld te vinden
Het VVD-luchtkasteel van industrieterrein Wijkevoort blijkt immers zoals de SP al jaren roept onnodig, dus dat voorgesteld beleid kan uit de begroting, evenals dat voor het Veemarktkwartier en de T-Dome. De Bredaseweg is ook zo’n beleidsvoornemen dat wel leuk stond in verkiezingstijd en als trofee na coalitieonderhandelingen maar in tijden van ongekende financiële en menselijke nood toch echt als een secundair belang moet worden beschouwd.

Eerst mensen, dan stenen en asfalt. En dus doe je eerst onderzoek, want zonder onderzoek geen recht van spreken. Dan stel je veilig wat noodzakelijk is in je sociale basisinfrastructuur.Daarna kijk je waar wat te verdienen valt in plaats van alleen maar te snoeien (bijvoorbeeld door de OZB substantieel te gaan verhogen, wat zelfs de meest welgestelde Tilburgers maar een paar euro per maand scheelt). En dan investeer je om die structuur te versterken en Tilburgers vanuit de dienstbaarheid van de lokale overheid te kunnen blijven garanderen wat nou eenmaal niemand op eigen houtje kan regelen, ook al neemt iedereen zijn eigen verantwoordelijkheid. En daarna hang je pas de franjes eraan, als je nog geld over hebt.

Handen af van armoedebestrijding
En zolang dat niet het geval is, zorg je eerst dat mensen niet in armoede hoeven te leven. En dus ga je niet, zoals het college wil, de caseload van casemanagers van Sociale Zaken verhogen: Deze mensen kunnen het werk nu al niet aan. Er zijn nog steeds veel problemen met bejegening door Sociale Zaken van hun cliënten, zo staat in het jaarverslag van de Klantenraad Wet Werk en Bijstand te lezen. Het is niet de taak van Sociale Zaken om te bezuinigen maar om Tilburgers te helpen die recht hebben op ondersteuning. Het is dus ook niet aan Sociale Zaken om steeds vaker aanvragen voor Bijzondere Bijstand af te wijzen zoals nu gebeurt. Of om aanvragen voor computers voor kinderen van bijstandsgerechtigden af te wijzen. Of om mensen zonder inkomen weg te sturen zodat ze in acute broodnood komen. Dat gebeurt nu al allemaal. Door de bezuinigingen van het college wordt de armoede onder Tilburgers nog groter.

Taken van de gemeente
Tot slot: De ondernemingsraad van de ambtelijke organisatie van de gemeente heeft een brandbrief aan college en raad gestuurd. De OR roept – net zoals de Midi-enqûetecommissie twee jaar geleden en net zoals de SP al jaren - dat de politieke ambities van het stadsbestuur fiks omlaag zullen moeten als het college zo enorm wil snoeien in de ambtenarij. In dat licht zeg ik nog maar eens wat ik namens de SP al vaker heb gezegd: Laten we nou eerst eens met elkaar een discussie gaan voeren over wat we nou eigenlijk vinden van de rol van de gemeente. Welke taken moet de gemeentelijke overheid uitvoeren voor de burgers en welke niet? Het is te begrijpen dat de coalitie deze discussie niet wil voeren: De coalitiepartners zijn het over het antwoord op deze vraag zo intens oneens dat het samenwerken nóg moeilijker zal worden. En de kans op een voortijdig eind aan dit monsterverbond nóg groter. Intussen gaan de ondoordachte bezuinigingen door, worden kwetsbare mensen nóg verder de afgrond in geduwd. En krijgt de dienstverlening aan Tilburgers een grote klap.

Dat is de strategische vooruitblik van de SP.

De SP heeft de volgende voorstellen ingediend:

• Openhouden van de decentrale stadswinkels in Udenhout, Berkel-Enschot, de Reeshof en Tilburg Noord
• Niet bezuinigen op de Maaltijdenexpress, buurtbemiddeling, diensten met wonen en zorg, vrouwenopvang de Bocht en preventiebeleid geestelijke gezondheid en verslaving
• Niet bezuinigen op de Bijzondere Bijstand
• De grens van het sociaal minimum op 120% houden ipv. 110%
• Niet bezuinigen op de collectieve ziektenkostenverzekering voor mensen met een minimum inkomen
• Onderzoek doen naar de gevolgen van de bezuinigingen door het kabinet en door B&W op de Brede School, de Twern, de Wever, Kompaan en de Bocht, de GGZ en Novadic Kentron
• Onderzoek naar de gevolgen van de bezuinigingen door kabinet en B&W op het gemeentelijk beleid op armoede, arbeidsmarktbeleid en integratie.

Ook heeft de SP het voorstel van de TVP gesteund om de Milieustraat aan de Hoolstraat in Berkel-Enschot open te houden. Alle voorstellen zijn afgewezen. Wel heeft wethouder Möller toegezegd met een plan te komen dat de mogelijkheid biedt om de dienstverlening door de decentrale stadswinkels overeind te houden.