Tilburg

 

Het is ten hemel schreiend dat de politiek zich nauwelijks iets gelegen laat aan deze situatie. Dus ja, de politiek moet iets doen aan de groeiende vermogensongelijkheid! En even voor de duidelijkheid. Ik gun iedereen zijn twee auto’s, zijn grote huis etc. want je kunt toch maar in een auto rijden of in een kamer zijn!

 

Armoede is van alle tijden.

O ja zeker en in Afrika is het allemaal nog erger. Maar armoede in een welvarend Nederland is een gotspe. Met een eerlijker verdeling van de welvaart hoeft niemand honger te lijden. In Tilburg worden er op vrijdag 500 voedselpakketten uitgedeeld, is 1200 monden!

 

Het inkomen aan de top en aan de voet van de inkomensverdeling loopt steeds verder uiteen. De kloof tussen topverdieners en minimumloners worden steeds groter. De vermogensongelijkheid is al groot en wordt

nog groter. De drie rijkste mensen in Nederland bezitten meer dan de helft van alle Nederlanders. Dat eenvoudige feit uit het WRR-rapport ‘Hoe ongelijk is Nederland, is al meer dan voldoende om vast te stellen dat de vermogensverdeling heel erg scheef is in Nederland. Of

andersom: de onderste 60% van de huishoudens beschikt slechts over 1% van het totale vermogen. Conclusie is dat de helft van Nederland bijna geen vermogen heeft. En de rest wordt ook nog eens heel ongelijk verdeeld tussen de iets rijkere middenklasse en de allerrijkste (10%). Hoezo iedereen voelt de crisis?

 

Toenemende armoede. 

kunnen ze wel vergeten, een schande voor onze samenleving. De tweedeling neemt zo langzamerhand angstwekkende vormen aan en de kinderen zijn daar de dupe van. De ervaring leert dat zij zich steeds meer misdeeld en miskend voelen, of dat ze hun frustraties omzetten in woede. En dat kan van kwaad tot erger worden: mijn ouders kunnen geen Iphone betalen, nou, dan steel ik er eentje’! Is een Iphone dan zo belangrijk? Ja, je voelt buiten de groep en bouw je geen netwerk op. Niet mee op schoolreisje omdat je ouders het niet kunnen

betalen. Je krijgt niet de kans om te socialiseren en raakt in een isolement. Kinderen die uitgescholden voor ‘vuilnisbak’ omdat ze tweedehands kleren dragen! Dat is funest voor de ontwikkeling van een kind. De gevolgen kunnen desastreus zijn. Schaamte, depressie, agressie of zelfs crimineel gedrag.

 

Ongelijkheid is toch goed voor groei?

Het zorgt voor gezonde concurrentie. Ongelijkheid heeft tal van negatieve economische, sociale en politieke gevolgen. Ongeremde groei van kapitaal zorgt op dit moment voor steeds grotere ongelijkheden, omdat het kapitaal zich concentreert bij een klein groepje mensen. Dit is schadelijk voor de democratie. Uit onderzoek is gebleken

(Wilkinson en Pickett, epidemiologen) dat er een sterke samenhang bestaat tussen de mate van ongelijkheid in een samenleving en psychologische en sociale fenomenen. In ongelijke samenlevingen is er sprake van meer criminaliteit, tienerzwangerschappen, stress en zelfmoorden, en nemen de sociale mobiliteit en het sociaal vertrouwen juist af.

 

Volgens Robert Went identificeert daarnaast in zijn essay vier mechanismen die zouden verklaren waarom ongelijkheid slecht is voor groei: onderconsumptie, private schulden, politieke lobby,normen voor fatsoen en eerlijkheid worden vervangen door onfatsoenlijke en onder investeringen in menselijk kapitaal. Dat maakt onze samenleving in financieel, economisch en politiek opzicht instabiel. Ongelijkheid is slecht. Voor de mensen en voor de groei. Het remt de wil en mogelijkheden af van mensen om zich te ontplooien. Dat is een directe aanslag op de menselijke waardigheid.

 

Men ging er lange tijd vanuit dat groei, zelfs als die met name aan de top van de samenleving plaats vond, uiteindelijk wel zou doordruppelen naar iedereen, inclusief de armen. Deze theorie is inmiddels door veel economen verworpen, en recentelijk is zelfs aangetoond dat ongelijkheid hinderlijk kan zijn voor stabiele en

inclusieve groei. Mede dankzij de publicatie Kapitaal in de 21e eeuw van Thomas Piketty valt te verwachten dat er komende tijd meer onderzoek komt naar de relatie tussen ongelijkheid en groei.

 

“De proeve van onze vooruitgang is niet hoeveel we toevoegen aan de overvloed van mensen die veel hebben, maar in hoeverre we voldoende zorgen voor mensen die te weinig hebben’. (Roosevelt.)

 

Fráncy van Iersel

 

*Bronvermelding

 

“Thomas

Piketty’s kapitaal samengevat in Nederlands Perspectief, Victor Broers oktober 2014