Door: Silvie van den Brand
Zondag, vroeg in de middag, januari 2014. Zo’n grijze, saaie dag zonder plannen. Mijn zus en ik vervelen ons en ik pak de agenda van het regionaal dagblad erbij. “Hé! Vanmiddag om 15.00 uur is de nieuwjaarsborrel van de SP”, roep ik. Mijn zus kijkt me aan of ze het in Keulen hoort donderen. “Wat hebben wij daar nou weer te zoeken?” is haar repliek. Het argument dat we al jaren SP-lid zijn, maar nog nooit onze neus hebben laten zien, komt niet binnen. Pas als ik uiteindelijk over gratis bier begin, gaat ze met enige tegenzin overstag. “Maar eh, niet te lang hè, enne als het niks is zijn we zo weg”, is haar voorwaarde.
